[Flaptekst]: gestuurd, een voltooid deelwoord van sturen? Deze vraag komt regelmatig bij hem op, wanneer hij terugblikt op hoe de dingen eigenlijk zijn verlopen. Zolang je jong bent en vol met ideeën en verlangens rondloopt, sta je niet stil bij het feit dat, welke keuze je ook maakt of welke richting je kiest, de uitkomst vaak al vast staat of helemaal niet is wat je van te voren had bedacht. Des ondanks lijkt het er toch op dat, welk pad je ook gaat, welk doorzettingsvermogen je ook toont, je uiteindelijk ergens terecht komt dat niet in de lijn der verwachting lag.[ReviewQuote]: Veel amateurschrijvers nemen zich voor om ooit een autobiografie te schrijven en uit te geven. Slechts enkele dapperen voegen de daad bij het woord. Zo ook babyboomer Oscar Huf (1951), die met dit boek trots terugblikt op zijn werkzame leven. Voor zijn leeftijdgenoten heel herkenbaar beschrijft hij zijn jeugd en tienertijd in Den Haag, zijn huwelijk, zijn werk en uitvoerig zijn buitenlandse reizen. Het boek wordt pas boeiend als hij tot slot in een elftal thema's filosofisch mijmert over de loop van het leven. Hoewel hij zich al jong heeft afgekeerd van de kerk, meent hij toch dat er wel eens een sturing van hogerhand kan zijn geweest, vandaar de titel'Gestuurd'. Met zijn spontaniteit en positieve kijk op het leven wekt de schrijver sympathie bij zijn lezers. Die zullen daarom de tientallen schrijf- en taalfouten vast wel voor lief nemen. Kleine druk.
nl
en
